[011] Ukojenie
22:18
Maggie Stiefvater
- okładka miękka
- Wydawnictwo WILGA
- Tom 3
- 78 rozdziałów
- 513 stron
- wilkołaki
Okładka:
Pozwólcie, że porównam ją z poprzednimi tomami. Uważam, że jest zła, brzydka i w ogóle. Psuje mi wszystko chłopak, Sam. Jakoś na pierwszym planie jego sylwetka wydaje się być ostra, "wklejona", niepasująca. Reszta jest całkiem ok.
Ocena: 0/1
O książce:
[TUTAJ]
Moje zdanie:
Zauroczona pierwszymi dwoma tomami z serii "Drżenie", nie wyobrażałam sobie, że nie przeczytam tomu 3. Miałam nadzieję, że książka będzie genialna tak jak jej poprzedniczki i nie zawiodłam się.
Tematyka jest znana wszystkim miłośnikom paranormal romance. Wiemy, że w książce mowa o wilkołakach. Jednak ich świat jest przedstawiany trochę inaczej niż znamy go z mitów. Przyznam, że mi, pomysł autorki przypadł do gustu jak najbardziej.
W historii Grace i Sama jest poruszone wiele problemów. Nie tylko mowa o tych n i e m o ż l i w y c h. Wiadomo, przede wszystkim bohaterowie zmagają się z tym, że dziewczyna jest zarażona. Co zimę będzie przemieniać się w wilka i zostawiać swojego kochanego na długie miesiące. Chyba że zdecyduje się na lek. Jednak nie jest on pewny, może spowodować śmierć.
" - Jesteś pewna, że chcesz to zrobić? - zapytał Sam cicho. Miał oczywiście na myśli strzykawkę z krwią zakażoną zapaleniem opon mózgowych, która czekała na mnie w domku na półwyspie."
Kolejną ważną sprawą jest miłość, która jest w stanie przetrwać wszystko. Nie wiem czy takie uczucie, tak silne, naprawdę istnieje. Nie wiem, czy jest możliwe, aby chłopak tak bardzo kochał swoją dziewczynę i nawzajem. Jednak pani Maggie opowiada o tym w taki sposób, że mam ochotę jej uwierzyć i to robię.
Grace ma problem z rodzicami. Wcześniej nie poświęcali jej czasu. Czy nie jest to spotykane w wielu rodzinach? Mama dużo pracuje, taty nigdy nie ma w domu. Ale dziewczyna sobie z tym radzi i nie pozwala zmieniać swojego życia, gdy opiekunowie nagle zaczynają się nią interesować.
Książka uczy także samodzielności. Doskonale przedstawia z jakimi trudnościami muszą zmagać się młodzi ludzie, żeby móc normalnie funkcjonować.
Jest także wątek Isabel oraz Cole'a. Tutaj problemem jest ich wzajemna upartość i duma. Jednak widzimy, że wszystko można jakoś rozwiązać. Uczymy się także, że nie warto odkładać niektórych spraw na później, bo może być za późno.
Najciekawszym wątkiem było ... trudno mi powiedzieć. Na pewno jak Sam pokonywał swoje lęki. Postanowił po wielu latach strachu, odwiedzić łazienkę z wanną. Wanną, w której kiedyś jego rodzice podcięli mu żyły. I to nie jest przenośnia, a dokładne, realne stwierdzenie.
Drugim ważnym wątkiem była ucieczka, przesiedlenie wilków. Zdecydowanie najbardziej wzruszający moment. Wszystko jest tam dopięte na ostatni guzik. Emocje wylewają się z tego fragmentu. i Choćby dla niego warto sięgnąć po "Ukojenie" Przyznam, że płakałam jak głupia.
Kompozycja zaskakuje w wielu momentach. Znajdą się też takie, które są do przewidzenia. Autorka napisała historię i ją przemyślała. Nie ma chaosu, wszystko jest dopracowane. Ale pragnę tu zaznaczyć, że dopracowane nie znaczy nudne. Wręcz przeciwnie, zachwyca nas.
Język w jakim napisane jest "Ukojenie" jest prosty, a zarazem kwiecisty. Co przez to rozumiem? Pełno tam młodzieżowych powiedzonek, ale także dorosłych i przemyślanych zdań. Jeśli chodzi o kwiecistość, to takie wrażenie mam przez fragmenty wierszy zamieszczone poszczególnych rozdziałach. Wiemy, że Sama fascynuje niemiecka poezja, która jest bogata w wiele metafor, epitetów, porównań. Ale nie tylko poezja zachwyca. Jest wiele kawałków, tekstów piosenek Sama jak i Cole'a. Obydwoje mają tak różny, a zarazem tak podobny styl. Czarują nas, wciągają, omiatają muzyką. Są świetni w tym co robią.
"(...) Bo jest tak nieskończona zima pośród zim wszystkich, mijających obok, że zimujące twe serce pokona."
Bohaterowie są niezwykle prawdziwi. W każdym z nich potrafię odnaleźć kogoś z moich znajomych.
- Grace - staje się stanowcza i pewna siebie, wie czego chce i dąży do tego by być szczęśliwą, by być z Samem.
- Sam - trochę zagubiony, nie potrafi się odnaleźć w nowym świecie, ale także odważny i uparty, nie poddaje się.
- Isabel - zarozumiała, ale na swój sposób urocza, z dobrym sercem, zaczyna doceniać to co ma, patrzy "uczuciami", niekoniecznie "umysłem".
- Cole - pewny siebie, mądry, szukający lekarstwa, samotny, uczuciowy.
Książka jest naprawdę genialna. Znalazłam tu wszystko czego szukałam. Pięknie rozwinięty wątek miłosny, nutka tajemniczości i niepewności, nieprzesłodzona historyjka. Znajdziemy fragmentu do płaczu, jak również do śmiechu. Niektóre linijki, strony, kartki można czytać z rozmarzeniem, a następne ze skupieniem i powagą. Wszystko w jednym. Idealne zakończenie trylogii.
Polecam zdecydowanie osobą, które zapoznały się z poprzednimi tomami - to obowiązek. Przeczytać powinni także Ci, którzy lubią się wzruszać, śmiać, czytać poezję niemiecką, a przede wszystkim czytać dobrą książkę.
Ocena: 5/5Sumując:
Okładka - 0/1
Treść - 5/5
Razem - 5/6
Ocena - bardzo dobra
Książkę otrzymałam od:
Wydawnictwo WILGA
Klikając tutaj, wejdziecie na ich stronę.
13 komentarze
Zapowiada się interesująco...nie czytałam żadnej części, muszę poszukać. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńmonweg.blox.pl
Teraz to nie wiem. Miałam nie czytać już o wilkołakach, wampirach, ale do tej serii mnie ciągnie. Zobaczymy
OdpowiedzUsuńNie czytałam książki, ale wiem, że będę musiała jej poszukać.
OdpowiedzUsuńNie czytałam, ale już cos o niej słyszałam. I tutaj najlepiej pasuje stwierdzenie: nie oceniaj ksiażki po okładce. Jak sama napisałaś; okładka nie zachwyca. Mnie też nie. Ale widze ocene bardzo dobrą. :) podrawiam green-lilies.blog.onet.pl Już myślałam o tym, aby zrobic taką mniej więcej recenzję. Zastanowie sie :D
OdpowiedzUsuńAch, tak długo się zbierałam za te książki, tak bardzo chciałam i nie wyszło. Jakoś nie dorwałam się do nich do tej pory, ale może kiedyś... :)
OdpowiedzUsuńPrzepraszam za nieodwiedzanie - niestety egzaminy... :(
Oj, jestem po całej serii również ;) pierwszy tom był moim zdaniem najlepszy, bo 1 część to zawsze dopiero wprowadzenie w tajemnicę etc. a w kolejnych to już odgrzewanie tematu ;) ale i tak serię lubię i polecam ;)
OdpowiedzUsuńNajpierw muszę przeczytać pierwszą część ale i do tej kiedyś dojdę.
OdpowiedzUsuńNiedawno skończyłam, na dniach dodam recenzję. Też bardzo mi się podobała, ale zdenerwowało mnie zakończenie.
OdpowiedzUsuńWiesz może, czy ktoś zastąpi panią Agatę?
A z kim kontaktujesz się w Wyd. Wilga?
OdpowiedzUsuńNie czytałam wcześniejszych części i chyba się nie skuszę.
OdpowiedzUsuńczytałam tom 1. i nawet mi się podobał. chętnie sięgnę i po kolejne. :)
OdpowiedzUsuńBardzo lubię tę książkę czytałam ją niedawno i bardzo mi się podobała.
OdpowiedzUsuńwww.vampire-diaries2.blog.onet.pl
Nie czytałam pierwszej części tej serii, więc tym bardziej tej...
OdpowiedzUsuńDziękuję za przeczytanie i komentarz :)